162. «وَ ما أَکْثَرُ النَّاسِ ...
آیه
«وَ ما أَکْثَرُ النَّاسِ وَ لَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنینَ»
ترجمه
و بیشتر مردم، هر چند اصرار داشته باشی، ایمان نمیآورند. (103 / یوسف)
شرح آیه از تفسیر نمونه
تعبیر به «حَرَص» دلیل بر علاقه و ولع شدید پیامبر صلی الله علیه و آله به ایمان مردم بود، ولی چه سود، تنها اصرار و ولع او کافی نبود، قابلیت زمینهها نیز شرط است. جایی که فرزندان یعقوب که در خانه وحی و نبوت بزرگ شدند، این چنین گرفتار طوفانهای هوا و هوس میشوند، تا آن جا که میخواهند برادر خویش را نابود کنند چگونه میتوان انتظار داشت که همه مردم، بر دیو هوس و غول شهوت چیره شوند و یکباره همگی به طور کامل رو به سوی خدا آورند؟ این جمله ضمنا یک نوع دلداری و تسلّی خاطر برای پیامبر است که او، هرگز از اصرار مردم بر کفر و گناه، خسته و مأیوس نشود و از کمی همسفران در این راه ملول نگردد، چنان که در آیات دیگر قرآن نیز میخوانیم:
«لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدیثِ أَسَفاً: ای پیامبر گویی میخواهی به خاطر ایمان نیاوردن آنها به این قرآن جان خود را از شدت تأسف از دست بدهی» (6 / کهف).
شرح آیه از تفسیر مجمعالبیان
حِرْص: جستجوی چیزی با تلاش و سختکوشی.
آفت شرک در میان مدّعیان اسلام و ایمان
در آیات گذشته این نکته ترسیم گردید که اگر مردم به راستی در نشانههای قدرت خدا و معجزههای پیامبران بیندیشند، حق را میشناسند و میپذیرند، امّا دلیل حق ناپذیری و گمراهی گمراهان در این است که در این نشانهها و معجزهها خردمندانه نمینگرند و در آنها درست نمیاندیشند. اینک روی سخن را به پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله نموده و میفرماید:
ای پیامبر! هم خدا دلیلهای روشن و نشانهها و برهانهای روشنگر برای هدایت آنان قرار داد و هم تو در دعوت آنان تلاش و کوشش بسیار کردی، حجّت از این سو تمام است ولی بیشتر مردم هر چند در ارشاد و دعوت آنان سختکوش باشی ایمان نخواهند آورد؛